Steven Claeys is 24, werd in 2014 tetrapleeg, is de oprichter van Rolmodel.be en… mijn kleine broer! Zijn blog is net live gezet en ik zit met vragen. Hoog tijd voor een interview op zondagavond, net voor de hele familie bijeen komt en de traditionele pot pasta op tafel wordt gezet…
Broer, waar komt Rolmodel.be vandaan?
Wel zus, zoals je weet ben ik gaan backpacken in Australië vorig jaar en dat was awesome! Nu ja, tot aan mijn ongeval, toen ik mijn nek heb gebroken. Nu zijn we een jaar later en ik zit in een rolstoel met een verlamming van aan mijn tenen tot aan de borst en een deel van mijn handen. Dat wil zeggen dat ik niet meer kan gaan doen wat ik vroeger graag deed…zoals gaan backpacken in andere delen van de wereld. (Knipoogt.) Ondertussen ben ik al een jaar beperkt in wat ik kan doen en alles lijkt nieuw voor mijn lichaam. Ik ben op ontdekkingstocht om uit te zoeken wat ik nog zelfstandig kan en waar ik hulp of hulpmiddelen voor nodig heb. (Windt zich een beetje op.) In die zoektocht naar informatie en hulp en bijstand, heb ik ontdekt dat alle informatie die ik nodig heb helemaal verspreid staat op het internet, dat er nergens een deftig platform bestaat om die zoektocht te starten!
Ik ben beginnen rondvragen en wat bleek? Ik was niet alleen! Een hoop anderen in dezelfde situatie zitten met deze frustratie. En ook zorgverleners en mantelzorgers (familie en vrienden, nvdr). Daarom heb ik besloten om Rolmodel.be op te richten. (Kijkt trots.) Met de hulp van een hoop getalenteerde en enthousiaste vrienden en familieleden ben ik er aan begonnen, we hebben ons er gewoon in gesmeten en we zien wel waar we uitkomen. We willen absoluut geen website maken met droge informatie, gewoon met links naar vanalles en nog wat, een tsunami aan webadressen. (Zwaait wild met zijn armen in het rond.) Maar wel een plek waar mensen elkaar helpen zoals we dat in het echte leven ook met elkaar doen, als een echte community.
Vind je jezelf dan een rolmodel?
(Lacht luid.) Nee, dat vind ik niet! Een rolmodel, dat is voor mij iemand die vecht om levensgrote problemen op te lossen zodat anderen daar geen last meer van hebben, bijna zoals een superheld, maar dan zonder cape en masker. (Kijkt een beetje dromerig.) Misschien als Rolmodel.be een echte community is geworden, als blijkt dat het een plek is waar mensen naartoe surfen en echt door anderen geholpen kunnen worden? Misschien koop ik dan wel een batmobiel! Maar weet je, als het echt zou lukken, dan ben ik eigenlijk niet het rolmodel maar alle mensen die hier bloggen of die via comments iemand een hart onder de riem steken en informatie delen die belangrijk is.
Vind je het soms toch niet moeilijk om te werken aan Rolmodel.be?
Tja, voor mij is het een ‘eerste keer’, want iets als dit project heb ik nog nooit gedaan, maar ja, zo van die ‘eerste keren’ heb ik het laatste jaar wel vaker gehad! (Lacht.) Het is een grote uitdaging want echt alles moet ik uitzoeken. Bijvoorbeeld hoe we een juiste mix kunnen maken tussen informatie, verhalen, tips en hulp. Daarom hoop ik dat er veel reacties zullen komen, dat mensen voelen dat ze ons een mailtje kunnen sturen met ideeën en suggesties. Dat de site kan groeien naar een echte community, een plek waar mensen elkaar vinden en écht kunnen helpen!
Is er iets dat je al heeft verbaasd aan dit project, broer?
(Lacht breed.) Toen ik met het idee van een online community op de proppen kwam en er voorzichtig over begon te vertellen tegen jou, onze familie en later ook tegen mijn vrienden, was ik verbaasd over hoe positief de reacties waren! Een hoop mensen boden zelfs spontaan hun hulp aan om dit project mee op poten te zetten. Dat gaf mij een enorme boost en voilà, hier is de blog!
Wat blijft jou inspireren om verder te doen als je voelt dat het even minder gaat?
Ons team! Mijn motto is: één probleem per keer – zo geraak ik niet overweldigd en blijf ik gefocust. Maar als ik dan toch in de problemen kom, dan weet ik dat ik op een fantastisch team kan rekenen om samen die problemen te overwinnen. (Lacht en knipoogt naar mij.) Want de échte vechters, zus, dat zijn zij.
najima 8 oktober 2015
Hallo Steven,
Ik vind het fantastisch hoe je op een jaar tijd zo positief ingesteld bent pet af echt!!
Dat je een blog hebt opgestart proficiat!! Om mensen te helpen pet af!!
Ik ben dat meisje najima van de colruyt ik probeer ook mensen te helpen uit eigen ervaring, alles over rechten van mensen met een handicap.
Waardoor ik ook gewoon mensen doorverwijst omdat ik weet hoe het voelt vechten voor een normaal leven een doel.
Maar vergeet niet waar een wil is een weg, ik heb zelf een fysieke beperking ben er mee geboren. Ik ben 5j gelukkig getrouwd een gezond dochtertje van 2J.
Ik werk 2 dagen een half ik ga nog in jan. studeren om sociale tolk te worden daarna verder intercultureel bemiddelaar.
Om in een MPI school/ gewoonschool ondersteuning te bieden waar nodig is, ik spreek zeer goed Berbers & goed Arabische zeer goed Nederlands. Mijn doel is om iedereen te helpen met een beperking van mijn ervaring mijn job proberen te maken.
Vandaar Steven ik heb al voor u rond gehoor je kan prioriteren PAB aanvragen om je budget snel te krijgen. Vooral thuisbegeleiding aanvragen!!
Thuisbegeleiding De Kleine Beer
03/540 19 65
dekleinebeer@dvcsintjozef.be
DVC Sint-Jozef
Galjoenstraat 2 2030 Antwerpen
tel 03/541 33 80 info@dvcsintjozef.be
Voor meer info je mag me gerust bellen!!
najima 8 oktober 2015
Je mag trots op je zelf zijn zo voort doen hé ik wens u het allerbeste in je doen en laten. Goed bezig je kan ook gon begeleiding aanvragen om je te ondersteunen bij u studies en revalidatie !! Ik weet niet of dit al weet er besta véél hoor tegenwoordig!!
Mvg
Najima
Steven Claeys 9 oktober 2015
Hey Najima! Bedankt voor de positieve reacties!
We doen wat we kunnen, ieder op zijn manier he…
Hou je goed! We nemen zeker nog contact op.
mvg
S