Heerlijk Curaçao – deel 2

Wat in eerste instantie een groepsreis zou worden, werd voor onze gastblogger een reisje met goede vriendin Lia onder hun tweetjes. Lees hier deel 2 van het verslag van onze gastblogger over haar reis naar Curaçao, georganiseerd door WeTravel2.

Les nummer 2

Op onze eerste dag zijn we naar het dolfinarium gewandeld. Het is ongelooflijk leuk om van zo kortbij dolfijnen en zeeleeuwen te zien. Maar… les 2 : zonnecrème smeren, factor 50 op zijn minst! Mijn idee (ik heb al aardig wat zon gehad dus mijn huid kan hier wel tegen met factor 25-30) was een pijnlijke fout want op nog geen kwartier waren we aardig verbrand… Gelukkig zijn er daar vlakbij winkeltjes genoeg waar je zonnecrème kan vinden aan zeer betaalbare prijzen.

Haai voederen in Curaçao

Het voeren van een haai binnen in het zee-aquarium was best akelig maar ook spannend ! Dit hele terrein is volledig toegankelijk en het personeel is er ook erg vriendelijk en helpt graag waar nodig.

3 uitstappen

We hebben tijdens onze 8 dagen daar 3 uitstappen gedaan.

  1. Een rondrit over het eiland met een (niet aangepaste) bus​ (50 USD pp). We bezochten de likeurfabriek (interessant), Boka Tabla (een grote inham met een onderaardse grot, niet te doen als je moeilijk te been bent én stevige schoenen aandoen!), en hadden een lunch-stop in Kura Holanda Lodge die niet in de prijs inbegrepen was. Daarna bezochten we nog Grote Knip (pràchtige baai en beroemd om zijn uitkijkpunt maar met trappen naar beneden als je naar het strand wil), zagen flamingo’s op de zoutplaten, passeerden Punda en genoten tijdens de rit van de zeer aangename gids Robert die ons echt wel wist te entertainen en ook zeer behulpzaam was! Hij verdiende mijn fooi echt wel. Persoonlijk vond ik deze uitstap te duur voor wat ik er aan had, toegankelijkheid was hier een zwaar minpunt.
  2. Een sunset tour met de Pelican Express​ (45 USD pp). Een soort catamaran waar je ook met een rolstoel op kan en die een toer over de Spaanse Wateren doet. Je ziet hele mooie rotspartijen, sjieke huizen en boten, Punda/Willemstad en zijn bruggen vanop het water en een prachtige zonsondergang vanop zee. Drankjes (ook lekkere mét alcohol) en hapjes zijn in de prijs inbegrepen. Een aanrader!
  3. Op eigen houtje zijn we met een rolstoeltaxi naar Punda met hoofdstad Willemstad gereden​ (50 USD h/t). De beroemde gekleurde huisjes, de Koningin Emma- brug met zijn draaien als er boten door willen (en gekken zien overspringen op het allerlaatste moment), de floating market … je moet het allemaal echt eens gezien hebben als je er bent. Hier zijn terrasjes en eetgelegenheden te over, dus je kan je hier echt wel enkele uren amuseren. Maar voor ons was het die dag toch wel een beetje té warm waardoor we blij waren dat onze taxi 3 uurtjes later terug ons kwam ophalen.

8 dagen

De andere dagen hebben we met onze luie krent op het strand gelegen, want dààrvoor ging ik. Mijn lijf laten opwarmen door de zon en genieten van alleen maar lekkere en leuke dingen. Via het hotel mochten we gratis ligzetels gebruiken op het strand van de Madero Ocean Club waar ook zeer vriendelijk en behulpzaam personeel werkt. Het was voor hun geen enkel probleem om een stoel voor mij vlak aan het water te reserveren en om mij met mijn rolstoel tot naast de stoel te helpen door het zand. Heerlijk gewoon! Je kan er ook de hele dag door drankjes en ander lekkers bestellen, ze brengen alles met de glimlach!

Slipperkaptstok Curaçao

Mambo Beach is het bekendste strand van Curaçao en je vindt hier winkeltjes en vele restaurantjes in allerlei stijlen. Hier honger hebben is onmogelijk! Je kan kiezen uit locaties op het strand zelf of in de galerij op de eerste verdieping met dan een heel mooi uitzicht. Wij aten Mexicaans, Iraans, Italiaans, hebben ongelooflijk genoten van de fish market-evening op vrijdag in Cabana Beach…

Er is een lift en er zijn toiletten, maar deze zijn niet erg ruim en er zijn geen beugels. Ik kon er met mijn smalle rolstoel nét naast en had dan amper ruimte om recht te staan. Niet ideaal dus. Er wordt wel overal geregeld gepoetst, dus het is allemaal wel erg netjes.

Het strand wisselden we af met het zwembad aan ons hotel. Dan wel zonder bediening maar zéér rustig en op ons gemakje!

En terug naar huis

Negen dagen later moesten we terug inpakken. Zeer tegen onze zin want het koude en natte weer thuis… brrr! Maar aan alle mooie liedjes komt een eind. We mochten tot maximum twee uur in de kamer blijven als we dit echt wilden maar dit was niet nodig. Onze laatste uurtjes konden we in het zwembad ‘afscheid’ nemen want douchen was geen enkel probleem. Handdoeken lagen klaar in de doucheruimte. De familiaire aard van het hotel is zeer aangenaam, niks is teveel, en voor elk mogelijk probleempje zoeken ze mee naar een oplossing.

Nog een laatste hapje eten in Lions Dive and Beach-hotel (onze buren) waar de hagedissen naast je voeten lopen en suikerdiefjes (mooie kleine geel-zwarte vogeltjes) vlak bij je in de bomen komen zitten, en dan was de taxi er.

Inchecken en de nachtvlucht naar huis ging opnieuw erg vlot en een dikke 10 uur later zetten we weer voet op Amsterdamse grond. Lia’s broer en zijn vriendin stonden ons op te wachten en blijkbaar zagen we er ‘erg goed en nogal bruin’ uit. Niet zo gek na 10 dagen Curaçao… toch?

Conclusie Curaçao

Curaçao is een eiland van zon, zee, relax en lekker niks doen, ‘Lovers Paradise’ is de ideale benaming. Als ik ooit mijn prins op het witte paard tegen kom, ga ik zeker terug ! 🙂 Qua toegankelijkheid: voor rolstoelers is het wel te doen, zeker als je jezelf nog wat kan behelpen. Maar ik wil de behulpzaamheid en vriendelijkheid van de mensen hier zéér benadrukken! Het strand zelf is lastig, al is het aangelegd en zak je dus niet diep weg maar je blijft in zand rollen. Je hebt wel langs het hele strand een wandelpad in beton wat ook veel goed maakt. De straten zijn niet geweldig omdat het er (zoals onze busgids vertelde) tot november vorig jaar 4 jaar lang niet meer geregend had en er dus een enorme droogte heeft geheerst. De overvloedige buien daarna hebben veel straten doen barsten, dus het is soms nogal een hobbelige rit. Ze werken er wel aan, maar dan in het Caraïbische ritme… traag. Snel werken kent daar niemand, op geen enkel vlak. Verkeersregels zijn er wel maar die worden door de meesten genegeerd. Spannende momenten levert dit op, zeker in’t donker! Kortom: wij hebben genoten, van de eerste tot de laatste minuut.

Tekst met dank aan WeTravel2

En jij, van welke reis naar verre oorden droom jij?

Deel onze blogs alsjeblieft!

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.