Reizen is een verrijking

Jenny is vijftigplusser en heeft multiple sclerose. Ze ondernam in augustus 2015 een avontuurlijke reis naar Kenia – een safari en overnachtingen in de bush inbegrepen. Daarmee bewijst ze dat toegankelijk reizen ook kan naar bestemmingen en types reizen die als ‘minder vanzelfsprekend’ gelden voor mensen met een beperking.

Ik wou al lang een avontuurlijke reis naar Kenia maken. Een land dat ik altijd al had willen bezoeken, want het spreekt erg tot mijn verbeelding. Want wie droomt er nu niet van om zelf echte leeuwen, olifanten, giraffen en zebra’s in het wild te zien én te horen? Vroeger, voor ik ziek werd, was ik al een paar keer naar Afrika gereisd, onder andere naar Zimbabwe, Tunesië en Senegal. Maar zo’n safari, nee, dat hield ik niet voor mogelijk. Tot ik via Facebook een reisagentschap leerde kennen dat in toegankelijk reizen gespecialiseerd is. Ik was meteen enthousiast en tegelijk toch ook een tikje argwanend. Maar het idee dat mijn dochter en ik samen zo’n mooie tijd zouden kunnen beleven vond ik fantastisch. Geen klassieke vakantie, maar een echt avontuur in het wilde Afrika, met overnachtingen in tenten!

Twijfelen, twijfelen

Vooraf had ik wel wat twijfels. Want ik wist niet goed wat ons allemaal te wachten stond. Zou ik alles wel aankunnen? Dat was toch een beetje uitkijken, want als rolstoelgebruiker op avontuur gaan ligt toch niet voor de hand? Sowieso is reizen altijd afwachten en zien wat er gebeurt. Maar alle hotels hadden ruime, aangepaste kamers met een makkelijke inloopdouche. Restaurants, winkeltjes en andere bezienswaardigheden waren allemaal rolstoeltoegankelijk. En ook het safaribusje was ideaal. Ter plekke hadden we twee Keniaanse reisgezellen: een assistent en een chauffeur-gids. Allebei waren ze op en top professioneel en buitengewoon vriendelijk. Alleen had ik dit nooit kunnen doen.

Verrijking

Een goeie voorbereiding is essentieel. Onze reis was helemaal tot in de puntjes voorbereid, met als gevolg dat het een pracht van een vakantie is geworden. En dat maakt me heel gelukkig. Ik vind op reis gaan, en kunnen gaan, namelijk erg belangrijk. Het is zo plezierig om andere plekken en culturen te ontdekken. Je ontmoet heel wat mensen. Die ervaringen verrijken je leven toch? Elk jaar leef ik heel bewust toe naar een reis.

Als rolstoelgebruiker ben ik dan blij dat er stilaan meer en meer mogelijkheden komen. Tegelijk hangt er toch ook veel van jezelf af. Je moet in de eerste plaats het lef hebben om te durven reizen! En zeker een reis naar Afrika. Dat is totaal iets anders dan een reis naar een bestemming dichtbij, of met een groep. Maar eerlijk gezegd: groepsreizen doe ik niet graag. Die zijn vaak veel te veel voorgekauwd. Avontuurlijk reizen daarentegen vraagt dat je je als rolstoelgebruiker toch een beetje overgeeft.

Alles kan beter, maar…

Eén minpuntje? Tijdens de vlucht – het is ongeveer negen uur vliegen – had ik wat meer aandacht wel geapprecieerd. Je zit in je stoel en je kan niet bewegen. Dat vond ik best zwaar. Mogelijks had dat iets aangenamer kunnen worden met wat meer aandacht van de crew. Maar al de rest was piekfijn geregeld. Goed, er was hier en daar wel een kleinigheid – een probleempje met een kamer bijvoorbeeld. Maar als ik dit aankaartte, werd dat meteen én met de glimlach opgelost. Bovendien werd ik als een gewone klant behandeld, en dat was heel aangenaam en opmerkelijk. En ondertussen droom ik al van mijn volgende reis: Mexico, het land van de Mayatempels!

Met dank aan WeTravel2 voor de tekst.

En jij, van welke verre reis droom jij? Organiseer je liefst zelf of leg je je vertrouwen in een gespecialiseerde reisorganisatie?

Deel onze blogs alsjeblieft!