Wat in eerste instantie een groepsreis zou worden, werd voor onze gastblogger een reisje met goeie vriendin Lia onder hun tweetjes. Tijdens de cruise die ze twee jaar geleden samen maakten naar de Caraïben raakten ze verkocht aan deze eilanden, omwille van de sfeer, de hartelijkheid van de mensen daar in ’t algemeen en vooral dan ook om het lekker warme klimaat waar hun lichaam in de wintermaanden zo nood aan heeft. Lees hier deel 1 van het reisverslag van de reis naar Curaçao, georganiseerd door WeTravel2.
Vertrekken met de rolstoel van Schiphol
Woensdag in de late namiddag vertrokken we richting hotel de Beurs in Hoofddorp, op nog geen 10 km van de luchthaven in Schiphol, waar we onze chauffeurs Carine en Joshi trakteerden op een lekkere avondmaaltijd. Voor € 78 sliepen we in een ruime kamer. Het hotel heeft geen rolstoel-aangepaste kamer maar deze was erg ruim zodat manoeuvreren met mijn kleine manuele rolstoel geen enkel probleem was. Omdat we door de taxi (een vriendelijke mevrouw maar een duur ritje ! € 35 ) om 8 uur werden opgehaald, namen we geen ontbijt in het hotel, maar at ik een broodje op de luchthaven terwijl Lia het enkel bij een drankje hield.
Inchecken op de luchthaven was geen enkel probleem, onze papieren waren correct in orde, visum was ok en een half uurtje later dan gepland omdat het vliegtuig nog ijsvrij moest gemaakt worden, gingen we de lucht in. Ik zag enorm op tegen de lange vlucht – méér dan 12 uur vliegen, met een tussenlanding op Aruba – het leek me een hele tijd om te overbruggen. Maar vliegen met de Dreamliner is erg aangenaam. Je hebt er meer beenruimte en de rugleuning kan meer naar achter waardoor je de zithouding ook meer kan afwisselen. Jammer is dat je wel voor elke ‘scheet’ moet betalen. TV en entertainment op het schermpje kost € 10 per persoon. Je krijgt één maaltijd (in comfort-klasse) met water inbegrepen, voor alle andere dranken moet je (duur) betalen. Ook een tweede maaltijd tijdens deze lange vlucht is te betalen.
Hallo, Curaçao!
Na een dikke 10 uur vliegen, die verbazend vlot vooruit gingen, landden we voor een uurtje op Aruba, waar passagiers uitstapten, en anderen weer op. Al bij al ook hier een vlotte bedoening als je bedenkt dat ieder ook met bagage en al uit- en instapt. Na dan terug een kwartiertje in de lucht, landden we -eindelijk- op Curaçao !
In vergelijking met Schiphol lijkt de luchthaven Hato op dit eiland minimaal zowel in aanbod als in grootte. Dit had dus als voordeel dat we vrij snel onze koffers hadden en met behulp van de assistentie ook vlug aan de uitgang stonden. Buiten zouden we opgewacht worden door iemand van taxibedrijf El Roi, maar hier bleek een misverstand aan de gang te zijn. Na een uurtje wachten en bellen met Kristof van WeTravel2 (zelfs na middernacht was hij te bereiken !) was dit dan wel héél snel opgelost en een half uurtje later kwamen we aan ons hotel Dolphin Suites… Joepie !
Dolfijnen, dolfijnen, dolfijnen
Hier werden we heel vriendelijk ontvangen, en raar … in het Nederlands ! Je bent duizenden kilometers van huis en je kan je eigen taal spreken – hoe makkelijk is dit !
Onze kamer, vlak naast de receptie met nr 1, bleek een zeer ruime kamer te zijn met een inrijdouche en toilet, een afzonderlijke lavabo-ruimte en een kleine kitchenette met ijskast, microgolf, bestek, glazen en dergelijke. De enorme dolfijnenposter was schitterend in de zitruimte ! Het werd direct duidelijk waarom dit hotel zijn naam droeg, ook omdat het vlakbij het dolfinarium en zee-aquarium ligt.
Nadat we ons vlug hadden opgefrist, zijn we direct op wandel gegaan. We hadden honger! En we hadden genoeg op ons gat gezeten voor even! Kristof had gelijk als hij zei dat àlles op wandelafstand ligt. Al moet je wel eerst een redelijke helling omlaag… en daarna terug omhoog…
Het eerste dat je ziet liggen is het Sea-Aquarium en Dolfinarium, en rechts afslaand kom je via het duik- en snorkelinstituut aan Hemingway’s beach, bar & restaurant. Onze vakantiesfeer was gezet ! Hier zouden we elke morgen met onze voeten in’t zand en uitkijkend over Caraïbische zee ontbijten … Zalig toch !
Les nummer 1
Na ons eerste avondmaal in het Italiaanse restaurant op het terras aan de overkant zijn we doodmoe in ons (zeer goeie) bed gevallen. De airco in de kamer hadden we voor we naar bed gingen afgezet omdat we dit toch wel te koud vonden en ook ‘niet nodig’. Foutje. Je zit daar op een tropisch eiland met een zeer vochtige luchtkwaliteit, wat maakt dat je ‘s morgens opstaat en je met blote voeten op precies natte vloeren staat… Les nr 1: airco laten opstaan dus, aangepast dan wel aan jouw temperatuur.
Maar … opstaan en de gordijnen open doen en een stràlende blauwe lucht, wuivende palmbomen zien en temperaturen van zo’n 25°C elke morgen. Ik zou hier zonder moeite aan kunnen wennen!
Tekst met dank aan WeTravel2
Lees binnenkort het tweede deel van dit reisverslag, dat propvol dolfijnen zit!
