Burugo, pseudoniem voor blogger Corné, schrijft humoristische columns over het leven met een beperking op dwarslaesie.nl. Zijn ervaringen met het in elkaar steken van een IKEA-kast beschrijft hij op zo’n hilarische manier dat je na het lezen van deze column gegarandeerd de rest van de dag met een glimlach op je gezicht rondloopt.
Edbrǻvik heet mijn kastje, maar ik noem hem gewoon Ed.
’t Is maar een klein kastje, maar nu hij zo verspreid door de kamer ligt, zijn het nog best veel onderdelen.
Gelukkig zit er een boekje bij (høndjløǻding). Eens even kijken wat ik nodig heb: een schroevendraaier type kruis, een hamer, anderhalf uur tijd, en twee mannetjes met een grote grijns op hun gezicht, aldus de pictogrammen in het boekje.
Kennelijk is de vrouwenemancipatie nog niet helemaal doorgedrongen in Zweden, om nog maar te zwijgen over die van de gehandicapten.
De hamer en schroevendraaier zijn geen probleem, en voor de zekerheid heb ik anderhalve dag ingepland. Maar ik ben alleen dus het wordt slechts één grijnzend mannetje (grijns, grimas, wat scheelt het…) en één rolstoel, dus da’s in feite ook twee. Temeer omdat ik tijdens het klussen altijd een beetje raar tegen mijzelf praat (effetjes kijken nu huppekee schroevedingtje hierro doen enz..) tot grote hilariteit van mijn gezin.
Hetzelfde gezin heeft nu ruimschoots genoeg gehoord en knijpt er tussenuit voor de boodschappen. Des te beter, hoef ik me tenminste niet meer in te houden.
Die anderhalf uur tijd was om de verpakking open te krijgen, bleek achteraf. Maar ’t is gelukt. En als je je netjes aan de instructies houdt, is de rest ook best te doen.
Vrolijk de Zweedse Muppet-kok na neuriënd dacht ik na drie dezelfde handelingen dat ik het bij de vierde keer zelf wel wist en… moest de hele bende weer uit elkaar.
In mijn verbeelding hoorde ik Ed zachtjes lachen.
Verder verloopt de montage zonder noemenswaardige vertragingen. Wel jammer dat er nergens in de handleiding staat dat je rondom een meter vrij moet houden om er bij te kunnen met je rolstoel (rjølstohl).
Als laatste moet de kast overeind, anders is het geen gezicht. Maar daar moet toch echt iemand bij komen. Dit zal helaas wel even moeten wachten tot mijn vrouw en dochter terug zijn met de boodschappen, want er ligt op dit moment een kast voor de deuropening.
Ed kan ook hardop lachen.
Wil je meer lezen van Burugo? Neem dan snel een kijkje op zijn Facebookpagina. Welke vervelende situatie ben jij met de nodige dosis humor gemakkelijk kunnen doorkomen?
