Irene heeft haar eigen blog, waarop ze soms vertelt over haar zus Martine. Ieder meisje droomt er toch van om een grote broer of zus te hebben? Maar wat als je zus het Syndroom van Down heeft? Maakt het ‘anders’ zijn haar dan anders? Voor Irene niet – zij heeft de perfecte zus!
Ik heb niet zomaar een zus. Martine is geboren met het Syndroom van Down. Ze ging naar een gewone basisschool, na groep 8 ging ze in plaats van middelbaar onderwijs naar speciaal onderwijs. Nu werkt ze vier dagen in de week. Twee dagen werkt ze bij Brownies & Downies, een lunchroom waar mensen met een beperking werken. En de andere twee dagen werkt ze in een knutselwinkeltje waar ook mensen met een beperking werken.
Surprise!
Ik ben blij dat mijn zus is zoals ze is, en ze had ook niet anders moeten zijn. Dat maakt haar juist bijzonder! Toen ik een surprise party had georganiseerd voor mijn broer omdat hij voor een paar maanden naar het buitenland ging, kreeg ik een paar weken later een WhatsApp van Martine. Ze stuurde me een afbeelding waarbij ze typte:
“Jij surprise party organiseren voor mij”
In de afbeelding stond vervolgens een hele planning voor haar eigen surprise party die wij voor haar moesten gaan organiseren! Er stond ook bij wie zich waar moest verstoppen, hoeveel mensen zich daar moesten verstoppen en hoe laat. Ook had ze een dag uitgezocht, en gekeken waar ze dan moest werken en hoe laat ze thuis zou zijn. Dit maakt haar wie ze is, en dat is gewoon een enthousiaste vrolijke meid waar we veel plezier mee hebben.
‘Anders’
Ik weet dan ook niet beter dan dat Martine altijd zo is geweest. Dat ze ‘anders’ wordt gevonden door anderen, is logisch. En ja, soms is het wel eens lastig omdat ze in sommige opzichten wél op niveau meedoet als je met haar in gesprek bent en ze dan bijvoorbeeld goed begrijpt dat je je rot voelt als een relatie uit is. Maar als je haar erna met poppen ziet spelen en ze gewoon door iedereen heen praat terwijl mensen in gesprek zijn, realiseer ik me dat ze geestelijk gewoon veel jonger is en zulke dingen niet snapt. Je vergeet dan eigenlijk even dat ze het Syndroom van Down heeft. En ik heb ook weleens ruzie met haar, of ze irriteert me soms, maar dat hebben meerdere broers en zussen denk ik.
Er zijn dingen waar je bij Martine extra rekening mee moet houden. Maar dat is voor mij en mijn familie geen straf, want wat we er voor terugkrijgen, is een liefdevolle meid die van iedere dag een feestje maakt, en ons veel positiviteit geeft om vrolijk naar het leven te kijken. Want mijn zus leeft zorgeloos en dat inspireert ons elke dag!
Getekend,
Heb jij ook een broer of zus met een beperking? Hoe ga jij daarmee om? En heb jij ook van die mooie herinneringen zoals de surprise party van Martine? Deel ze met me in een comment onder dit artikel!
Kristien 16 oktober 2015
Fantastisch dat je zus haar eigen surprise party plant! Doet me denken aan mijn vriend, niet dat hij syndroom van down heeft, maar hij houdt gewoon niet zo van verrassingen dus zal hem dit eens voorstellen 😉