In mijn vorige blogpost kon je lezen over reizen met een beperking in Thailand. Hier volg je me weer verder mee op mijn reis doorheen Azië. De volgende stop is Indonesië, en meer bepaald: Bali!
Goed voorzien
Mijn mening over rolstoelvriendelijkheid in Bali is over het algemeen ontzettend positief: Bali is volledig opgebouwd en uitgebouwd voor toeristen – ook die met speciale noden! Veel gebouwen (vooral hotels, restaurants en musea) zijn recent aangelegd en dus ook aangepast aan de noden van toegankelijkheid. Zo vind je naast de meeste trappen ook een ramp. Of deze nu gemaakt is voor rolstoelen of voor valiezen op wieltjes kan ik niet met zekerheid zeggen, maar als er een rolstoel over kan, dan ben ik content!
Een mooi voorbeeld hiervan is het schaduwpoppenmuseum in Ubud. Dit museum bestaat nog maar enkele jaren en is prachtig opgebouwd uit verschillende typisch Indonesische hutjes die op en top voorzien zijn van rolstoeltoegankelijke rampen. Deze zijn daarbovenop nog eens mooi versierd met mozaïek. Authentiek én luxueus dus. Geen houten planken of lelijke betonnen uitbreidingen hier!
Maar toch…
Toch is niet alles rozengeur en maneschijn. Zo had ik mijn bedenkingen bij de toiletten in de luchthaven van Bali. Elk toilet is netjes voorzien van een gehandicaptentoilet, maar wat valt op?
Als rolstoelgebruiker kan je enkel en alleen in de vrouwentoiletten terecht. Dit vond ik toch wel erg discriminerend en seksistisch. Gaat men ervan uit dat mensen in een rolstoel alleen vrouwelijke helpers nodig hebben of zo? Die gedachte geeft me een heel denigrerend gevoel. De luchthaven zelf is bovendien gi-gan-tisch. Dan kan het toch zo moeilijk niet zijn om een gehandicaptentoilet te voorzien in toiletten voor beide geslachten? Of desnoods zelfs eentje los daarvan? Vreemde boel als je ’t mij vraagt.
En de strandvakanties?
Bali staat ook bekend om zijn populaire stranden. Het zuidwesten van Bali is het populairst vanwege het mooie zandstrand. De andere stranden van Bali daarentegen zijn nogal onherbergzaam en ongerept. Een mooi zicht, maar niet altijd aangenaam om op te gaan liggen en al zeker niet om je te verplaatsen. Een zandstrand is niet evident om met een rolstoel over te rijden, maar beeld je eens een zandstrand in met grote stenen en rotsen… Niet ideaal om over te rijden! Ik raad hier aan om zeker op voorhand op te zoeken welke stranden toegankelijk zijn.
Dank u wel, hindoeïsme!
Natuurlijk zal geen enkel land 100% wheelchair-proof zijn, maar Bali doet in ieder geval goed zijn best. Bali is een hindoeïstisch eiland en niet islamitisch zoals de andere delen van Indonesië. Daarom zijn de voornaamste trekpleisters ook tempels.
Wat meteen opvalt hier is hoe alle tempels voorzien zijn van trappen én rampen. Is dit voorzien opdat ook ouderen en mensen met een beperking kunnen komen bidden in de tempels? Geen idee, maar het nodigt er in ieder geval wel toe uit. Dat is toch weer ontzettend sociaal en handicap-vriendelijk van die hindoes!
Mijn ervaring met rolstoeltoegankelijkheid in Bali was dus heel erg positief. Natuurlijk is Bali maar één deeltje van Indonesië. Heb jij al gelijkaardige of totaal andere ervaringen gehad in Indonesië? Deel ze dan zeker en vast hier onderaan! Je kan natuurlijk ook verder lezen over reizen met een beperking: in Thailand, Peru, of lekker in ons eigen land.
