Het is bijna Valentijn, en dan is het al liefde wat de klok slaat. Maar als je een ongeluk hebt waardoor je van de ene dag op de andere in een rolstoel belandt, dan lijkt het alsof liefde vinden plots helemaal niet meer zo vanzelfsprekend is. Daarom nam ik de proef op de som, en installeerde Tinder. Hier lees je mijn ervaringen!
Liefde vinden als je in een rosltoel zit?
Je hoort het elke keer wel weer van vrienden of kennissen: “Iedereen vindt de ware, ook mensen met een beperking.” En dan schotelen ze je een voorbeeld voor van iemand die iemand kent die liefde heeft gevonden met een beperking. Ik ken er zelf ook een aantal en ja, mensen met een beperking vallen niet uit de boot. Maar als je zelf plots in een rolstoel zit,verwacht je dat wel, dat je niemand zal vinden en voor altijd alleen zal blijven. Gelukkig ben ik niet iemand die bij de pakken blijft neerzitten en ik besloot om de proef op de som te nemen.
Liefde op het web
Ik ben minder mobiel met mijn rolstoel, dus ik heb minder sociaal contact. Een voorwaarde om liefde te vinden is natuurlijk dat je mensen ontmoet, dus moest ik op zoek naar andere manieren om nieuwe personen te leren kennen. Met mijn beperkte mobiliteit leek het internet daar een ideale tool voor.
Via vrienden had ik gehoord over Tinder. Het is een gratis app die kan downloaden en waar je een date op kan vinden. Al wat je moet doen, is een profiel aanmaken met een kort tekstje over jezelf erop en een paar foto’s van Facebook erbij. Als je daarmee klaar bent, kan je al beginnen. Je krijgt een foto van iemand te zien die je kan swipen. Swipe je naar links, dan wil je niet met die persoon afspreken. Swipe je naar rechts, dan wil je wel met die persoon afspreken. Heb jij iemand naar rechts geswipet? Dan krijgt die persoon ook jouw foto te zien. Swipet die jouw foto ook naar rechts, dan krijg je een melding en kunnen jullie met elkaar beginnen te chatten. Op deze manier kan je snel en gemakkelijk iemand vinden om mee op date te gaan en liefde te vinden, of een glas te drinken en vriendschap op te bouwen.
Tinder met of zonder rolstoel?
Omdat steeds meer mensen in mijn omgeving vertelden over hun aangename ervaring met Tinder nam ik een besluit: ik downloadde de app en maakte zelf een profiel aan. Ik moest een kleine beschrijving geven van mezelf en een aantal Facebook-foto’s toevoegen. Wat een dilemma! Toon ik alleen foto’s van mezelf waarop mijn beperking niet te zien is en zwijg ik erover tot mensen me contacteren? Of ben ik duidelijk vanaf het eerste moment en poseer ik met een brede glimlach in mijn rolstoel? Durf ik de woorden ‘met een beperking’ in mijn toch wel korte profieltekstje zetten?
Ik heb op dat moment beslist: ik ga open zijn over wie ik ben en wat een potentiële date van mij kan verwachten. Dus in zowel in mijn beschrijving als in mijn foto’s toonde ik duidelijk dat ik in een rolstoel zit.
Met beperking op Tinder
In het begin was ik hoopvol. Ik kreeg veel ‘hits’ (mensen de mijn foto naar rechts swipeten). Maar naarmate de tijd vorderde, realiseerd ik met dat het ofwel pornobots waren (geen mensen maar automatische programma’s die elk profiel liken een bericht sturen dat gaat als volgt: “Ik sta heet vanavond. Als je wil kan je hier mijn foto’s zien. Klik op deze link als je met mij wil afspreken.” Die link leidde dan waarschijnlijk naar een pornosite). Ofwel waren het mensen die ‘per ongeluk’ naar rechts hadden geswipet in plaats van naar links. Die reageerden dus niet als ik hen een berichtje stuurde.
Ondanks die tegenvallers vond ik het wel heel opvallend dat ik geen groffe reacties heb gekregen. Je weet dat mensen veel gemakkelijker groffe dingen schrijven op het web, maar dat was hier niet het geval.
Er waren een aantal mensen die bewust mijn foto naar rechts adden geswipet en waar ik een paar leuke gesprekken mee heb gehad. Zij hadden geen interesse in een relatie of seks, maar hadden geswipet omdat ik een interessante persoon leek om mee te praten of omdat ze het stoer vonden dat ik het durfde om met mijn beperking open en bloot op Tinder te staan.
Het resultaat?
Ik wou dat ik, nu het bijna Valentijn is, kon zeggen dat ik dankzij Tinder de liefde van mijn leven ben tegengekomen, maar dat is jammer genoeg niet het geval. Na een paar maanden realiseerde ik mij dat Tinder gebaseerd is op een oppervlakkige keuze gemaakt op basis van een foto met een tekstje. Looks zijn hier heel belangrijk, dat is eigenlijk hét element waar mensen op af gaan. Voor iemand in een rolstoel is dit volgens mij dan ook een compleet verkeerd kanaal. Want als persoon met een beperking die daar eerlijk over is, is juist alles wat niet met zijn looks te maken heeft belangrijk om een relatie te beginnen.
Om die redenen heb ik uiteindelijk besloten om de app van mijn gsm te verwijderen. Ik gaf mezelf valse hoop en bleef achter met meer negatieve gevoelens dan positieve. Ik vind het nog steeds jammer dat ik niet kon bewijzen dat het met een rolstoel wél kan, liefde vinden op Tinder.
Maar door de app te verwijderen, kreeg ik het gevoel dat ik mijn liefdesleven weer terug in eigen handen kon nemen. En omdat ik toch een aantal positieve reacties had gehad op mijn durf en op wat ik te vertellen had, ben ik er zeker van dat ik iemand zal vinden. Ik ben er van overtuigd dat echt buiten gaan en mensen ontmoeten meer zal opleveren dan links of rechts te swipen voor liefde…
Heb jij ervaringen rond liefde met een beperking en wil je ze delen? Vertel het ons, wij willen het weten! En… HAPPY VALENTINE’S DAY!
Sien 10 februari 2016
Leuke blog! Ik heb Tinder nog niet geprobeerd, maar ging dat ws ook niet gedaan hebben toen ik nog niet zo beperkt was. Online daten lijkt toch niet echt mijn ding helaas, ik vind het vaak te oppervlakkig zoals jij ook al ervaart. Zeker als je ziek bent of een beperking hebt moet je het vaak niet hebben van de eerste indruk. Je hebt meer de kans nodig om te laten zien wie je bent? Ondanks/met je beperking. Maar het is wel zo dat een beperkte mobiliteit je kansen om nieuwe mensen te ontmoeten ook behoorlijk inperkt. Ik ben benieuwd of andere lotgenoten hier leuke tips voor weten!
Steven Claeys 10 februari 2016
Bedankt voor jouw reactie, Sien!
Ik sta er steeds vaker van versteld hoeveel mensen elkaar vinden online. Ik hoor steeds vaker, veel vaker dan ik dacht dat het geval zou zijn, koppels én vrienden die elkaar online vinden.
Ik denk dat het ergens nog een beetje taboe is om toe te geven dat je aan online dating doet… Tinder is nu ook een app die niet gemaakt is om “de ware” te vinden maar als entertainment dient.
Ik heb online dating niet volledig afgeschreven, maar ik ga de volgende keer wél 2 keer moeten nadenken over hoe en wat bij de aanpak 🙂
Ik ben ook enorm benieuwd naar tips en ervaringen!
Veerle 11 februari 2016
Ik heb ook al een paar keer gedacht om te beginnen met online daten. Voor mij zou dat als voordeel hebben dat ik eerst wat kan chatten/mailen voor we afspreken en dat is minder vermoeiend voor mij dan echt afspreken. Maar het feit dat ik dan op een moment moet zeggen dat ik chronisch ziek ben en alles moet uitleggen houd mij enorm tegen. Eén van de eerste vragen die ze waarschijnlijk zouden vragen is wat voor werk (of studie) ik doe en alleen al bij die vraag ga ik door de grond van schaamte. Want ik werk niet. Ik kan niet werken en das moeilijk te begrijpen want op de foto’s die ik dan zou plaatsen zie je helemaal niet aan mij dat ik ziek ben.
En als het dan op daten zelf aankomt zou dat ook moeilijk worden, want ik kan nooit lang afspreken, ’s avonds is moeilijk voor mij en ik moet zien dat ik vervoer heb. Ook op restaurant iets bestellen is niet vanzelf sprekend want mijn darmen verdragen niet alles. En oh ja de kans bestaat dat ik last minute moet afzeggen omdat ik me te slecht voel die dag. Klinkt niet echt verleidelijk 😉
Ik denk dat ik eerst nog wat meer zelf moet aanvaarden dat ik chronisch ziek ben voor ik me echt ga kunnen openstellen voor iemand. En die tijd, die komt wel hoop ik. Ik ben er in ieder geval hard aan aan het werken, met vallen en opstaan.
Geef het online daten zeker nog niet op Steven! Het lijkt me zeker niet onwaarschijnlijk dat je iemand tegen komt waarmee het klikt en die verder kan kijken dan je rolstoel 🙂
Steven Claeys 11 februari 2016
Hé Veerle,
ik denk ook dat Online daten echt een paar voordelen heeft. Zoals jij zei is het handig om op voorhand contact te hebben, zo kan je jezelf al heel wat onnodige verplaatsingen besparen en enkel afspreken als het echt al “klikt” bijvoorbeeld. Verder geef ik je ook gelijk, er is geen goed moment om uit te leggen dat een relatie beginnen met ons extra moeilijkheden met zich meebrengt en/of een flinke portie begrip vraagt … Langs de andere kant krijg je bij online daten dan weer de kans die onthullingen beter te controleren en ben je achter je computer beter beschermd tegen de reactie(s). Ik ben er wel van overtuigd dat je goed in je eigen vel moet zitten voor je een (gezonde) relatie kan hebben. Onze situatie accepteren is, vrees ik, zo een van de voorwaarden daarvoor. Dus Veerle, ik ben er zeker van dat als we zelf verder kunnen kijken dan onze angsten we iemand zullen tegenkomen die wel letterlijk en figuurlijk “klikt” 😉
Veerle 11 februari 2016
Helemaal mee akkoord 🙂