Pick-a-date

Ik neem de lift , rol mijn kamer binnen, gooi mijn jas op bed en bol richting keuken, maar daar geraak ik die avond niet… want zodra ik de woonkamer binnen kom, word ik omvergeblazen door een wilde “SURPRISE”!

 

Ik weet even niet wat mij overkomt, want ik ben niet jarig. Even vrees ik dat het een foutje is, dat ze hun verrassing te vroeg hebben geroepen en ik niet de reden ben waarom al die mensen met een glas bubbels in de hand vrolijk naar mij staan te lachen. Maar dan dringt het tot me door: ik ken alle gezichten, het zijn allemaal goede vrienden van mij. Mijn jongste zus komt stralend naar me toe en zegt: “Welkom op je pick-a-date party”!

 

Over eenzaamheid en ongemak

Ik zie alle vrienden waar ik eigenlijk al heel lang iets wilde mee gaan doen. “We spreken nog wel eens af” zeiden we ooit, maar dat kwam er nooit van. Al bijna een jaar dacht ik erover hen eens te bellen, maar durfde niet. Het leven van een vijfentwintigjarige zit immers propvol: huis kopen en verbouwen, trouwen, kindje krijgen, carrière bouwen,… Met als resultaat dat we elkaar maar weinig zagen en ik mij met momenten wat eenzaam en opgesloten begon te voelen. De meesten wilden mij wel bellen, maar uit ongemak durfden ze zelf ook niet goed vragen wat ik wél nog kon en wat niet.

 

Wat was er nu gebeurd?

Mijn jongste zus kreeg van mijn vrienden vaak de vraag hoe het met me ging. Wat ik nog kon en wat ze samen met mij zouden kunnen gaan doen als we zouden afspreken. Waarop mijn fantastische zus op een bepaald moment dacht: nu ben ik het beu, waarom vragen ze het hem niet gewoon zelf? En ze organiseerde een pick-a-date party.

 

Pick-a-watta?

Het concept van een pick-a-date party is heel eenvoudig: je verzamelt alle mensen waarmee je al een tijd wil afspreken op één plek, je geeft ze een hapje en een drankje, en niemand mag de plek verlaten voor ze op z’n minst één afspraak hebben gemaakt met jou om het komende jaar iets te gaan doen. En niet “we spreken nog eens af om eens iets te gaan doen.” Nee, echt een concrete dag met een concreet voorstel voor een uitstapje. Dit kan kort en gemakkelijk (ergens in de buurt iets gaan drinken) en dat kan lang en uitgebreid (samen naar een pretpark en daarna uit eten, of zelfs op weekend).

Het verrassingselement, waarvoor mijn jongste zus samenspande met een van mijn oudere zussen, is optioneel. Maar ik kan het wel van harte aanraden!

 

Het resulaat

Ik heb nu een agenda waarin ik de komende drie maanden bijna elke week minstens één afspraak heb met alle mensen die op mijn pick-a-date party waren. Die mensen hebben nu geen schrik meer om met mij af te spreken, er is geen drempel meer, en ik moet op die datum ook effectief buiten komen. Geen reden meer om somber binnen te zitten dus. Bedankt, geweldige zussen en superlieve vrienden!

 

Wat doe jij als je je vrienden al een tijdje niet meer hebt gezien? En kende jij het concept van een pick-a-date party al? 

Deel onze blogs alsjeblieft!

11 thoughts on “Pick-a-date

  1. Bertje Beantwoorden

    Wat een geweldig initiatief! Ik ervaar dat ook ” we spreken nog eens af” Ik mis soms ook wel het contact met vrienden en familie! Ik moet inderdaad een aantal dingen zoals Kine en logo, ik moet inderdaad doseren, maar ik ben niet ziek he!
    Ik had nog nooit gehoord van een pick a date party, maar ik hou dit zeker in mijn achterhoofd!

    1. Steven Claeys Beantwoorden

      Hey Bertje,

      Ik kan het alleen maar aanraden! Al is het zelf organiseren natuurlijk wel nog iets intensiever dan een pick-a-date-verassings-party 😉

  2. Veerle Beantwoorden

    Wauw! Wat superleuk en lief dat je zus dat voor je gedaan heeft!! En dat je vrienden met zoveel gekomen zijn én echt een datum hebben vastgelegd om nog iets leuk met je te gaan doen :).

    Ik ben zelf ook 25 jaar en heb ook soms moeite met het feit dat anderen van mijn leeftijd zo druk bezig zijn met dingen die voor mij momenteel jammer genoeg niet op de planning staan (werken, uitgaan, huis kopen, bezig zijn met hun relatie, …) . Maar soms raap ik de moed eens bij elkaar en doe ik een beetje een pick-a-date sms marathon waarbij ik een paar vrienden stuur en ze probeer te plannen in de weken die volgen. Omdat ik alles goed moet spreiden is dat vaak een heel gedoe, maar het geeft wel een goed gevoel om leuke afspraken in je agenda te hebben staan waarnaar je kan uitkijken.

    1. Steven Claeys Beantwoorden

      Hey Veerle,

      Ik heb echt geluk met mn zussen, alle drie trouwens! Eigenlijk met mijn hele familie én mn vrienden, allemaal goud waard.

      Ik hou ook af en toe sms-marathons, maar die zijn bijlange niet zo efficiënt omdat je elkaar niet in het gezicht staart bij het boeken van de “date””. Ik overweeg echt om zo’n pick-a-date-party standaard zo’n keer of 2 per jaar te organiseren. Het is sowieso al een fijne avond, er is geen schroom en de vragen die niet werden gesteld krijgen daar de kans op te borrelen en uitgesproken te worden. Geen ongemakkelijk gedoe, gewoon rechtuit en duidelijk. Een échte aanrader, zeker voor mensen van onze leeftijd. Ik kwam ongelofelijk graag onder de mensen, en nu eigenlijk ook nog altijd , maar ik realiseerde me pas op die party dat ik soms zelfs 2 weken na elkaar gewoon niet buitenshuis kom. Daarbovenop werd ik er dan ook nog droevig van, dus, geen enkele reden zo verder te doen 🙂 momenteel heb ik al 3 “dates” gehad op minder dan een week en ben doodop maar gelukkig! Echt een aanrader 😉

  3. Sien Beantwoorden

    Hey,
    Wat een fantastisch initiatief van je zus! En leuk ook dat het zo’n succes was!
    Ik prijs mezelf vaak heel gelukkig met mijn ruime vriendenkring die me door dik en dun steunt, en dat al jarenlang! Maar toch herken ik het gevoel dat je soms na een lange tijd een beetje schroom hebt om terug contact op te nemen en ook de wederzijdse angst ‘wat kan hij/zij nog?’ of ‘beseffen ze wel hoe slecht ik eraan toe ben en zullen ze niet te veel schrikken of teveel van me verwachten’. Ik probeer mezelf daar zo een mogelijk over te zetten en probeer bij mensen die ik niet zo heel vaak zie en waarvan ik twijfel of ze mijn toestand kunnen inschatten bij me thuis uit te nodigen. Dat maak ik voor mezelf zo lastig als ik zelf wil door bvb te variëren in voorbereiding (hulp vragen vs zelf doen), tijdstip van de dag (koffietje vs diner), aantal personen, en of ik op bed blijf of niet. Als je zelf spontaan en open blijft in je co tact, hebben mensen ook zelf minder schrik om je gewoon te vragen wat kan en wat niet. Ik moedig hen ook aan om geen schrik te hebben mij uit te nodigen, dan schat ik zelf wel in of het haalbaar is. Mensen hoeven niet bang zijn mij te kwetsen met een uitnodiging waarop ik niet kan ingaan, dat scheelt.
    Omdat ik goed moet doseren gebruik ik heel goed mijn agenda en ik heb die altijd en overal bij. Heel handig: als ik afspreek met iemand neem ik nadien meestal meteen een agenda in de hand om de volgende date vast te leggen. Gewoon ’tot nog eens’ werkt echt niet in onze leeftijdscategorie, daarvoor heeft iedereen het te druk! Voor afspraken in groep gebruik ik dan weer vaak een doodle, ook altijd handig!
    Gelukkig komt het dus zelden voor dat ik tijd heb om me eenzaam te voelen, maar als het al eens voorvalt, neemt ik net als Veerle hierboven mijn gsm en neem zelf het initiatief. De grootste valkuil is passief te wachten op een uitnodiging terwijl die ander misschien niet durft te sms’en vanuit de vrees dat je te ziek/te druk/te moe/ te beperkt… of nog iets anders bent!
    Deze pick-a-date lijkt mij wel echt iets leuks om gewoonlijk aan verjaardagsfeestjes toe te voegen ofzo: je legt ergens een kalender met je vrije dagen op en bvb een aantal uitstapjes die je graag wilt doen en vervolgens kunnen je gasten zichzelf invullen op een datum die voor hen past 😀 de max!

    1. Steven Claeys Beantwoorden

      Ik vind dat eigenlijk een superidee van jou! Volgende verjaardag ligt er een agenda!

  4. dominique Beantwoorden

    WHAAW,
    dat is inderdaad een meer dan super-initiatief van je zus. De grens tussen zeggen en doen is blijkbaar veel groter dan we zelf denken, willen, aanvaarden en vooral aanpakken. Maar als er dan van die ondernemende ‘ratjes’ zijn, dan beweegt de aarde toch onder onze voetjes. Heerlijk.
    Zulke verhalen, zulke initiatieven geven mij telkens energie om met ons initiatief van het fondsjanfilliers verder te gaan. Mensen helpen mensen; ervaringen delen, communiceren, positieve energie voeden
    DOE ZO VOORT STEVEN, DOE ZO VOORT ZUSJE VAN STEVEN

    1. Steven Claeys Beantwoorden

      Bedankt! Vooral mijn zusje verdient krediet, ik onderging alleen maar, hehe 🙂

  5. Amber Beantwoorden

    Het was inderdaad een top-initiatief, en ik kijk al uit naar onze date! 😀

    1. Steven Claeys Beantwoorden

      ik ook! 😉

  6. Lien D'haeseleer Beantwoorden

    Wauw, super! Leuk om te lezen 🙂

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.