Een festival rond inclusie waar organisatie, programmatie en vrijwilligerswerk gebeurt door mensen met- en zonder beperking. Het “No Limits” festival heeft een prachtig concept als basis, maar hoe komt het allemaal samen op die twee dagen feest?
Een week of twee voor het festival krijg ik een e-mail in mijn bus, de festivallocatie moest last minute worden gewijzigd en het zal nu in het Brilschanspark van Berchem te doen zijn. “Niet ideaal voor mensen en instellingen die ver op voorhand moeten plannen” denk ik bij mezelf, maar goed, de organisatie zelf zal ook aan het vloeken zijn…
Mijn vrienden pikken me op en met de handbike fiets ik mee naar de locatie. Gelukkig ben ik met mijn handbike want om er te geraken moeten we een steile zandweg met kiezels op waar zelfs mijn handbike op slipt.
We worden ontvangen door ongelofelijk vriendelijke vrijwilligers en begeven ons op het festivalterrein.
waar mijn oog direct valt op de rolstoel toegankelijke wc’s. Deze staan naast de EHBO tenten waar ik rolstoelen, tilliften en ijzeren verpleegsters zie staan naast een hoog-laag bed. Ik ben onder de indruk, hier weten ze echt wel waar ze mee bezig zijn.
De sfeer onder de vrijwilligers is geweldig, mensen met en zonder een beperking halen grappen uit met elkaar, zijn enthousiast en vriendelijk als je iets bestelt en serveren altijd met een glimlach. De opkomst valt tegen, maar dat lijkt hen helemaal niet te deren en terwijl het nieuwe groepje hun optreden voorbereid wordt door een man met een verstandelijke beperking iedereen, letterlijk iedereen de tent ingeroepen om te komen dansen.
Het lukt, vrijwilligers staan te dansen met festivalgangers, rolstoelen wiebelen, polonaises volgen, de sfeer zit er dik in!
Het “No Limits” festival, de vervanger van “Ritmirock”, heeft zijn doop doorstaan.
Activiteiten die inclusie als thema naar voor brengen hebben het vaak moeilijk publiek te vinden, zo ook dit festival. Misschien is niet iedereen klaar om te dansen naast een rolstoel of een pint te bestellen naast iemand met een verstandelijke beperking of misschien moet er volgend jaar gewoon op een andere manier en intenser promo worden gevoerd voor het geweldig “No Limits” Festival.
Ga jij vaak naar inclusie projecten? Denk jij dat het grote publiek klaar is te feesten, drinken en genieten samen met mensen met beperkingen? Laat het me weten in een comment hieronder!
