We kennen ze bijna allemaal van buiten, die paar films waar een persoon met een beperking een hoofdrol heeft. Jammer genoeg worden deze rollen bijna uitsluitend gespeeld door personen zonder beperking. Dit leidt natuurlijk tot fouten, hier heb je de drie fouten die het meest voorkomen :
- Fysieke misrepresentatie
De grootste, meest gemaakte fouten zijn uiteraard fouten rond hoe de persoon met een beperking en de beperking zelf in beeld worden gebracht. Deze grote zichtbare fouten komen uiteraard voort uit het feit dat in 99% van de gevallen het personage met een beperking wordt gespeeld door een acteur die geen beperking heeft.
Een zogezegde volledig verlamde persoon die in een elektrische rolstoel zit zonder hoofdsteun, een permanente rolstoelgebruiker die in een gammele opklapbare rolstoel zit in plaats van een op maat gemaakte eigen rolstoel, een rolstoelgebruiker met de kuiten van een voetbalspeler en ga zo maar door.
Voor iemand zonder beperking zijn deze fouten in uiterlijke kenmerken vaak nauwelijks merkbaar, maar voor de rolstoelgebruiker en persoon met een beperking zijn deze misrepresentaties vaak niet alleen opvallend maar ook frustrerend omdat kijkers weeral eens een fout beeld wordt voorgeschoteld.
- Economische kracht
Het was je misschien nog niet opgevallen, maar in de meeste films rond personen met een beperking is die persoon vaak heel welstellend. Het personage is rijk of heeft op zijn minst een omgeving waar alles perfect is aangepast aan zijn noden.
In de realiteit is het jammer genoeg vaak het tegenovergestelde. Veel personen met een beperking hebben moeite met het vinden van een job, moeten meer uitgeven dan ze hebben om de kwaliteit van hun leven op peil te kunnen houden en leven in een omgeving die vaak maar deels of totaal niet is aangepast. Dit komt door de gebrekkige ondersteuning door de overheid en het eindeloze vechten met de verzekering om zelfs de kleinste zaken aangepast te krijgen.
- Een wonder
Net zoals personen met een beperking zelf moeite hebben met het accepteren van hun situatie lijkt het wel of filmmakers met diezelfde acceptatie worstelen. Dit leidt tot wat persoonlijk mijn grootste frustratie is met de meeste films waar een persoon met een beperking in meespeelt : het “wonder”-moment. In bijna elke film waar een persoon met een fysieke beperking die rolstoelgebruiker is in meespeelt heeft een “magisch” moment waarop die persoon recht staat uit zijn rolstoel. Het lijkt wel of filmmakers en de kijkers de realiteit van een beperking niet kunnen accepteren en daarom een “wonder”-moment nodig hebben om gerustgesteld te worden. Als rolstoelgebruiker en kijker van die films storen deze scènes mij enorm omdat deze momenten de ernst van een beperking ontkennen en de kijkers een vals gevoel van opluchting geeft.
Zo dit waren mijn top drie fouten en films, welke zaken storen jou of merk jij vaak op bij mensen met een beperking in films of series?
Steven
