Reislust

Wie mijn blogs al een tijdje volgt, weet dat ik ondanks mijn ziekte en beperking, mijn reislust niet kan onderdrukken. Toen de coronapandemie in Europa aankwam, wist ik meteen dat mijn cruise naar de Middellandse Zee in mei niet zou kunnen doorgaan. Onder die omstandigheden was ik ook niet vertrokken. Als risicopatiënt moet je het gevaar niet gaan opzoeken en bovendien breng je zo onnodig anderen in gevaar door mogelijks het virus mee terug naar huis te brengen.

Maar zelfs in die omstandigheden zocht ik naar mogelijkheden om even ertussenuit te gaan. Vakantie in eigen land dus!

Een gelukkig toeval: ons jaarlijkse familieweekje hadden wij vorig jaar al sowieso in eigen land geboekt. We wilden de bungalowparken van Landal eens achter ons laten nu de kinderen van mijn zus wat groter worden en kozen voor een alleenstaande gîte in het land van Herve. We vielen meteen voor de charme van een ecologisch gerestaureerde kippenstal die uitkeek over één van de prachtige dalen in het glooiende gras- en heggenlandschap. Ik kende het land van Herve enkel van de Hervekaas moet ik bekennen, maar geloof me: de streek heeft veel meer te bieden! Met onze familiebubbel trokken we eind juli dus naar dit prachtige stukje Wallonië.


De gîte heeft het A+ toegankelijkheidslabel en biedt plaats voor 8 personen. Er is een slaapkamer op het gelijkvloers, voorzien van een apart toegankelijk toilet en een badkamer met onderrijdbare lavabo en drempelvrije inrijdouche. Er is ook een douchezitje en waar nodig zijn beugels aan de muur bevestigd. Op de 1ste verdieping zijn er nog 2 dubbele slaapkamers met elk hun badkamer en één apart toilet en op de 2de verdieping was nog een duplex met 2 enkele bedden, ook voorzien van een on suite badkamer. Op het gelijkvloers is een prachtige leefruimte met een ruime, uitgeruste keuken. Er is een open haard, een hoop gezelschapspelletjes en een grote tv. Het grote terras is voorzien van tuinmeubelen, een barbecue, parasol en ligzetels en via een trapje naar beneden kom je bij de tuin waar de kinderen kunnen genieten van schommels en een klimrek. Ook in de boomgaard tussen de schapen mogen de kinderen spelen. De eigenaars zijn heel flexibel. Een kinderbedje bijplaatsen, een zwembadje zetten,… je hoeft het maar te vragen. Het vriendelijke koppel verkoopt ook lokaal bier en verse eieren van hun eigen kippen en spreekt overigens vrij vlot de 3 landstalen (zoals de meesten in de streek). Je kan zeker ook bij hen terecht met je feedback of vragen over de toegankelijkheid van hun verblijf.


Het land van Herve is gekend voor zijn prachtige natuur. Vlakbij de gîte vertrekt een mooi spoorwegpad waar je ook met een buggy of rolstoel perfect een mooie tocht kunt maken. Maar ook meer avontuurlijke tochten in de natuurdomeinen en watersporten behoren er tot de mogelijkheden. Vlakbij ligt ook de Blègny-mijn, die als museum ingericht is en erkend als werelderfgoed. Omdat wij vooral buitenactiviteiten zochten (je weet wel: ‘coronaproof’), bezochten wij onder meer ook de prachtige abdijtuinen van Val-Dieu (met onder meer een ‘groene kathedraal’ waar buiten missen gehouden kunnen worden). Je kan er ook een rondleiding volgen in de gebouwen van deze ooit volledig zelfvoorzienende abdij. Zo maakten ze hun eigen brood, kaas en bier wat uiteraard allemaal geproefd kan worden. De uitkijktoren op het drielandenpunt met Nederland en Duitsland biedt een prachtig zicht op de streek en is een vertrekpunt voor vele wandelingen en mountinbiketochten.


Vlakbij de gîte ligt ook een indrukwekkend Amerikaans militair kerkhof ‘Henri-Chappelle’, waar maar liefst 7.989 Amerikanen die sneuvelden in de 2de wereldoorlog hun laatste rustplaats vonden. Blanken, zwarten, christenen en joden gaven er hun leven in de strijd tegen het nazisme en liggen er nu zij aan zij. Ook vandaag nog stemt het tot nadenken. In Remouchamps kan je prachtige grotten bezoeken. Je start te voet, maar eindigt met de langste ondergrondse bootvaart van Europa (enkel manuele rolstoelen). In safaripark ‘Le monde sauvage’ mag je met je eigen wagen tussen de savannedieren rijden, gevolgd door een bezoek aan de prachtige zoo. Plezier voor jong en oud! Het land van Herve heeft ook voor de bourgondiërs onder ons heel wat te bieden. Degustaties van bier, wijn en kaas zijn mogelijk op heel wat plaatsen en de streekproducten zijn uiteraard ook te proeven in de lokale restaurants. Hoewel de horeca open was eind juli, kozen wij ervoor extra voorzichtig te zijn. Er valt dus ook voor ons nog heel wat te ontdekken voor een volgende keer.

Meer info over de gîte en de streek vind je op www.lepetitchevalblanc.be en www.toerisme.plombières.be . Wil je zeker zijn van een plekje volgende zomer, aarzel dan niet te lang, want er zijn al minstens 2 weken bezet 😉… In mijn volgende blog vertel ik jullie over mijn 2de weekje weg in eigen land. Hebben jullie ook een tripje in eigen land gedaan of gepland? Aarzel dan zeker niet om jouw tips door te geven in de reacties!

We Travel 2

Wie mijn blogs al een tijdje volgt weet dat ik in mijn hart een globetrotter ben en altijd blijf zoeken naar manieren om comfortabel te blijven reizen. Na een roetsjbaan van medische problemen en revalidaties begon ik in de zomer van 2015 met mondjesmaat terug stapjes in de wijde wereld te zetten.  Wat stond er deze zomer op het programma? Dat lezen jullie hier.

 

Zoals jullie weten vraagt reizen met een beperking of chronische ziekte heel wat voorbereidingen. Je moet eindeloos veel inlichtingen nemen: is alles rolstoeltoegankelijk, welke verzorging is er voorzien of hoe kan ik die organiseren, is het klimaat wel geschikt, is het programma haalbaar, hoe kan ik alle extra bagage meenemen, enzovoort?

Als het een troost mag zijn: je raakt erin geoefend! Zo is het opstellen van mijn inpaklijst bijvoorbeeld niet meer zo moeilijk en de angst om iets te vergeten is zo goed als verdwenen. Elk jaar gebruik ik hetzelfde lijstje en als ik op vakantie merk toch iets vergeten te zijn, vul ik dat meteen aan in mijn GSM. Ook een medische verklaring, medicatielijst, reispapieren in alle talen, enzovoort zitten reeds klaar in een mapje en hebben enkel een kleine update nodig voor vertrek.

De energie en tijd die daardoor vrij komt, kan ik dus aan iets anders besteden! Daarom durfde ik het dit jaar aan om opnieuw een grote cruise te boeken, maar ditmaal niet meer via een georganiseerde groepsreis voor mensen met een beperking. Dat drukt niet alleen de prijs, maar geeft ook een pak meer vrijheden om je vakantie zelf te plannen en te bepalen wat je bijvoorbeeld wil bezoeken en wanneer je liever lui aan het zwembad blijft liggen.

 

We Travel 2

 

Omdat het gemiddelde reisbureau toch net niet genoeg ervaring heeft met mensen die rollend door het leven gaan, klopte ik aan bij WeTravel2. Dit agentschap werd opgericht door een sympathieke rollende Belg die er zijn handelsmerk van maakt enkel reizen aan te bieden die persoonlijk door het team geëvalueerd zijn. Geen onaangename verrassingen ter plaatse dus!

Mijn vriendin en ik kozen voor een cruise van 8 dagen in de Middellandse zee (Frankrijk, Italië, Sicilië, Malta en Spanje). De rederij gaf ons al snel alle details van de rolstoeltoegankelijke kajuit op het schip en WeTravel2 legde persoonlijk de contacten met lokale reisbureaus zodat we zelf fijne excursies konden boeken. Deze waren één voor één perfect gepland: comfortabel rolstoelvervoer, stipte Nederlandstalige gidsen, lekkere en betaalbare restaurantjes,… aan alles werd gedacht.

Als klap op de vuurpijl bleek één van de zwembaden op het cruiseschip ook nog over een moderne zwembadlift te beschikken (én zeer hulpvaardige redders) zodat ik voor het eerst in 6 jaar kon ‘zwemmen’! Fantastisch toch?!

Behalve dat jullie het misschien fijn vinden om reisverhalen te lezen, blijf ik deze ook delen om jullie allen aan te moedigen om uit je kot te komen. Toen ik het ziekenhuis in mijn rolstoel verliet in 2015 dacht ik dat reizen voorbij was.

Nu weet ik dat dat absoluut niet zo is, al blijft het een uitdaging. Durf dromen en maak die dromen ook kenbaar aan je reisagent, er is veel meer mogelijk dan je denkt!

 

Uit elkaars ervaringen kunnen we ook veel leren, dus ben ik ook benieuwd naar die van jullie: wat moet er zeker op mijn verlanglijstje komen? Shoot!

Achter de schermen van Brussels Airport

Het vliegtuig nemen voor mensen met een fysieke of mentale beperking kan een grote uitdaging lijken. Hoe raak je bijvoorbeeld met een rolstoel in het vliegtuig? Brussels Airport heeft een aparte dienst die zich uitsluitend bezig houdt met deze verzoeken. Wie werkt bij Axxicom komt als passagiersassistent de meest hartverwarmende verhalen tegen tijdens een werkdag…

 

Reizen met een rolstoel

Als passagiersassistent heb ik ondertussen vele mooie verhalen verzameld. Maar het verhaal dat me nog steeds het meest bij blijft gaat over de liefde van een ouder koppel op een vlucht van United. Blijkbaar niet per toeval ‘United’…

 

Love airport wheelchairs

 

Ze hadden elkaar op latere leeftijd leren kennen. Allebei hadden ze reeds een karrevracht aan bagage en dan bedoel ik hun verleden, en niet hun bagage zonder wieltjes, die het ons wat moeilijker maakte om ons tot aan de uitgang te begeven. Ik duwde samen met mijn collega het verliefde koppel verder. De rolstoelen gingen soms uit elkaar, en ter hoogte van de bagageband week de ene uit naar rechts en de andere naar links. Tussendoor hielden ze al lachend elkaars hand vast. Het was precies een gondeltocht doorheen de bagagehal.

Samen oud worden met een beperking

Al pratend kwam ik erachter dat ze beiden aan de andere kant van de wereld wonen. Zij was een zeventigplusser uit Lille en hij een tachtigplusser uit Texas die nog steeds tussen de olievelden woonde. Wat me het meest opviel, is dat ze elkaars taal perfect spraken! Talen die allebei niet zo evident zijn voor de ander. Heb je ooit al een Texaan Frans horen praten? Of vind maar eens een perfect Engelssprekend persoon in Noord-Frankrijk.

 

 

Ze vertelden me dat ze samen nog steeds geen vaste stek hadden en dat ze daarom bleven pendelen naar elkaars thuis. Dankzij onze passagiersdienst is het ook mogelijk om dit gemakkelijk te doen, en hun perfecte idee om samen oud te worden, te kunnen realiseren.

Groet,

Anthony Verbist

 

Ken jij ook nog inspirerende, hartverwarmende verhalen? Deel ze met ons op Facebook of stuur ze op naar redactie@rolmodel.be. Wil je meer weten over speciale assistentie op Brussels Airport? Dat kan snel en gemakkelijk via de website.

Assistentie op de trein: niet altijd positief

De NMBS biedt mensen met een beperking assistentie aan als ze de trein willen nemen. Helaas loopt daar wel eens iets fout, voelde Het Nieuwsblad-journalist, Rolmodel-schrijver en rolstoelgebruiker Guy Stevens op dinsdag 9 januari aan den lijve. Zijn tocht van 2 uur naar het werk duurde uiteindelijk 3 uur en 45 minuten, een uur en drie kwartier daarvan moest hij in de vrieskou wachten op hulp die maar niet kwam.

more “Assistentie op de trein: niet altijd positief”

Naar Barcelona met de rolstoel – deel 2

Christ’l en Marc gingen met het vliegtuig naar Barcelona voor een gezellig uitje met z’n tweetjes Dat was niet zo evident als je zoals Christ’l in een rolstoel zit, zoals je kon lezen in deel 1. Ontdek hier, in deel twee, hoe rolstoelvriendelijk de stad Barcelona is. 

Het wordt een week Genieten (met grote G!). Onze eerste wandeling met rolstoel is een droom, elk trottoir is op het einde afhellend (gemakkelijker kan niet). De zon, de vriendelijke Barcelonezen, de gastronomie, La Rambla, de winkels, … vakantiesfeer ten top!

Een schatkaart van Barcelona

Het hotel beschikt over diverse folders van de vele bezienswaardigheden die Barcelona rijk is. Wat ons ook erg charmeert is een ‘Restaurantkaart’, waarop niet alleen de diverse resto’s terug te vinden zijn waar je de culinaire cultuur kan ontdekken, maar ook welke rolstoeltoegankelijk zijn! Een ‘schatkaart’ die  alle dagen meermaals wordt geraadpleegd!

Met de rolstoel in Barcelona rondrijden

De kamer is ruim genoeg om met de rolstoel en rollator te manoeuvreren, de badkamer heeft naast inloopdouche met douchezitje ook beugels aan het toilet en is dus volledig rolstoelaangepast.

Het ontbijtbuffet is fenomenaal! Een zeer uitgebreide keuze, die tot en met 10u30 rijkelijk wordt aangevuld met allerlei lekkers, wij brunchen hier elke dag! Het personeel is zeer vriendelijk, je wordt echt als een koning behandeld.

Het enige minpuntje van het hotel is de toegangsdeur naar de toiletten. Deze kan je vanuit de rolstoel niet alleen openen, maar met bereidwillige hulp is dat probleem direct verholpen.

El Prat Airport

De week is voorbij gevlogen en wij moeten jammer genoeg huiswaarts keren.

Iets na 13u00 worden we aan ons hotel opgehaald door de bestelde taxi VW-Caddy-Max (Esther heeft ons de eerste dag doorgegeven dat we die op dat tijdstip mochten verwachten), die ons wederom veilig naar de luchthaven brengt.

Inchecken mogen wij aan de Business balie (waar slechts 3 mensen voor ons staan, en niet aan de lange rij voor Economy). Weer enkel onze identiteitskaart tonen en onze valies afgeven en daarna een hele resem telefoontjes van het personeel i.v.m. de rolstoel en toegang tot het vliegtuig. Uiteindelijk krijgen we stoelen 4E en 4F toegewezen (en brengen ze mij met speciale, smalle rolstoel tot aan mijn zitplaats, blijkt achteraf). Ook hier kan ik een beroep doen op assistentie, maar minder praktisch georganiseerd dan in België (zal waarschijnlijk op zijn Spaans zijn). Wel erg vriendelijk en zeer behulpzaam!

De luchthaven is zeer groot en opnieuw komt ze chaotisch over. Ook de bewegwijzering waar de rolstoelgebruikers moet gecontroleerd worden want ze is allesbehalve duidelijk. Maar met de vriendelijke hulp van een personeelslid worden we door een assistent opgehaald. We krijgen uitgebreide uitleg waar gate B44 zich bevindt en worden prettige reis gewenst. Alleen, gate B44 vermeldt een vlucht naar Marseille en niet Bruselas (Brussel)! De infoborden vermelden dat de vlucht naar Bruselas vertraagd is en nog geen gate heeft toegewezen gekregen. Pas een kwartiertje vóór het eigenlijke vertrek lezen we op de infoborden dat we aan gate B24 moeten zijn, helemaal aan het andere eind van de luchthaven! Ook veel andere passagiers moesten naar andere gates dan oorspronkelijk gecommuniceerd. Gelukkig mogen we ook hier weer eerst aan boord en hoeven we niet achteraan de ellenlange rij aan te schuiven. De vlucht is turbulenter dan de heenvlucht, maar dat zal wel te wijten zijn aan het weer, brrr.

Conclusie? Wij hebben genoten als V.I.P.’s  en benoemen Barcelona tot ‘kampioen-rolstoelvriendelijkste-stad’!

Met dank aan WeTravel2 voor de tekst.

Heb je het eerste deel gemist? Ontdek het hier. Of lees meer rolstoelervaringen in Kenia of Curaçao!