Het Strand

‘Het  strand ligt vol met meisjes, met al hun borsten bloot.’

Aldus een van mijn Vlaamse helden Urbanus.

Typisch een van die zaken welke je eerst proefondervindelijk moet hebben vastgesteld alvorens je ze voor waarheid kunt aannemen vind ik.

 

Dus de daad maar bij het woord gevoegd, en er op af!

Eigenlijk ben ik helemaal niet zo’n strandliefhebber. Dat was ik trouwens ook al niet in mijn rolstoelloze bestaan. Maar toen wist ik dat nog niet, van die borsten.

Nu is het strand niet het meest rolstoelvriendelijke aardoppervlak dat je kunt bedenken,  maar ze verhuren er strandrolstoelen, foeilelijke dingen met knaloranje hardplastic banden van een halve meter dik.

 

Strandrolstoel

 

deze keer ook nog voorzien van een guitig vlaggetje voor als ik vermist raak.

Lijkt best leuk allemaal, maar in mijn geval toch vrij zinloos. Want stel je voor, je huurt zo’n ding, je laat je het strand op duwen (want zelf rijden lukt niet met zo’n apparaat.) en dan sta je op het strand.

En dan?

Dan sta je dus op het strand, te wachtten tot je een ons weegt en er weer vanaf mag. In die  knaloranje rolstoel, welke ook nog eens enorm vloekt met je paarse ‘Spongebob squarepants’ zwembroek die je voor je verjaardag had gekregen en welke je later op die avond na een paar borrels, tot grote hilariteit van de verjaarsvisite, zelfs nog even had gepast.

Kortom, ik kan volgens mij evengoed op de boulevard gaan zitten in mijn eigen comfortabele rolstoeltje. Afwisselend cocktails, patatjes oorlog en ijsco’s nuttigend.

Moet ik alleen wel even een verrekijker regelen in verband met de al eerder genoemde borsten.

Of nee, ik weet het nog beter.

Thuisblijven, lekker knusjes bij de airco. Die moet ik dan wel even kopen, maar ik spaar ijsco’s, patatjes oorlog, cocktails en een verrekijker uit dus dat gaat wel lukken.

 

Zit ik alleen nog met die borsten.

Weet u of die wellicht ergens te vinden zijn op internet?

 

Burugo

 

 

 

 

www.facebook.com/burugocolumns

www.dwarslaesie.nl/burugo

 

 

 

Achter de schermen van Brussels Airport

Het vliegtuig nemen voor mensen met een fysieke of mentale beperking kan een grote uitdaging lijken. Hoe raak je bijvoorbeeld met een rolstoel in het vliegtuig? Brussels Airport heeft een aparte dienst die zich uitsluitend bezig houdt met deze verzoeken. Wie werkt bij Axxicom komt als passagiersassistent de meest hartverwarmende verhalen tegen tijdens een werkdag…

 

Reizen met een rolstoel

Als passagiersassistent heb ik ondertussen vele mooie verhalen verzameld. Maar het verhaal dat me nog steeds het meest bij blijft gaat over de liefde van een ouder koppel op een vlucht van United. Blijkbaar niet per toeval ‘United’…

 

Love airport wheelchairs

 

Ze hadden elkaar op latere leeftijd leren kennen. Allebei hadden ze reeds een karrevracht aan bagage en dan bedoel ik hun verleden, en niet hun bagage zonder wieltjes, die het ons wat moeilijker maakte om ons tot aan de uitgang te begeven. Ik duwde samen met mijn collega het verliefde koppel verder. De rolstoelen gingen soms uit elkaar, en ter hoogte van de bagageband week de ene uit naar rechts en de andere naar links. Tussendoor hielden ze al lachend elkaars hand vast. Het was precies een gondeltocht doorheen de bagagehal.

Samen oud worden met een beperking

Al pratend kwam ik erachter dat ze beiden aan de andere kant van de wereld wonen. Zij was een zeventigplusser uit Lille en hij een tachtigplusser uit Texas die nog steeds tussen de olievelden woonde. Wat me het meest opviel, is dat ze elkaars taal perfect spraken! Talen die allebei niet zo evident zijn voor de ander. Heb je ooit al een Texaan Frans horen praten? Of vind maar eens een perfect Engelssprekend persoon in Noord-Frankrijk.

 

 

Ze vertelden me dat ze samen nog steeds geen vaste stek hadden en dat ze daarom bleven pendelen naar elkaars thuis. Dankzij onze passagiersdienst is het ook mogelijk om dit gemakkelijk te doen, en hun perfecte idee om samen oud te worden, te kunnen realiseren.

Groet,

Anthony Verbist

 

Ken jij ook nog inspirerende, hartverwarmende verhalen? Deel ze met ons op Facebook of stuur ze op naar redactie@rolmodel.be. Wil je meer weten over speciale assistentie op Brussels Airport? Dat kan snel en gemakkelijk via de website.

Naar Barcelona met de rolstoel – deel 2

Christ’l en Marc gingen met het vliegtuig naar Barcelona voor een gezellig uitje met z’n tweetjes Dat was niet zo evident als je zoals Christ’l in een rolstoel zit, zoals je kon lezen in deel 1. Ontdek hier, in deel twee, hoe rolstoelvriendelijk de stad Barcelona is. 

Het wordt een week Genieten (met grote G!). Onze eerste wandeling met rolstoel is een droom, elk trottoir is op het einde afhellend (gemakkelijker kan niet). De zon, de vriendelijke Barcelonezen, de gastronomie, La Rambla, de winkels, … vakantiesfeer ten top!

Een schatkaart van Barcelona

Het hotel beschikt over diverse folders van de vele bezienswaardigheden die Barcelona rijk is. Wat ons ook erg charmeert is een ‘Restaurantkaart’, waarop niet alleen de diverse resto’s terug te vinden zijn waar je de culinaire cultuur kan ontdekken, maar ook welke rolstoeltoegankelijk zijn! Een ‘schatkaart’ die  alle dagen meermaals wordt geraadpleegd!

Met de rolstoel in Barcelona rondrijden

De kamer is ruim genoeg om met de rolstoel en rollator te manoeuvreren, de badkamer heeft naast inloopdouche met douchezitje ook beugels aan het toilet en is dus volledig rolstoelaangepast.

Het ontbijtbuffet is fenomenaal! Een zeer uitgebreide keuze, die tot en met 10u30 rijkelijk wordt aangevuld met allerlei lekkers, wij brunchen hier elke dag! Het personeel is zeer vriendelijk, je wordt echt als een koning behandeld.

Het enige minpuntje van het hotel is de toegangsdeur naar de toiletten. Deze kan je vanuit de rolstoel niet alleen openen, maar met bereidwillige hulp is dat probleem direct verholpen.

El Prat Airport

De week is voorbij gevlogen en wij moeten jammer genoeg huiswaarts keren.

Iets na 13u00 worden we aan ons hotel opgehaald door de bestelde taxi VW-Caddy-Max (Esther heeft ons de eerste dag doorgegeven dat we die op dat tijdstip mochten verwachten), die ons wederom veilig naar de luchthaven brengt.

Inchecken mogen wij aan de Business balie (waar slechts 3 mensen voor ons staan, en niet aan de lange rij voor Economy). Weer enkel onze identiteitskaart tonen en onze valies afgeven en daarna een hele resem telefoontjes van het personeel i.v.m. de rolstoel en toegang tot het vliegtuig. Uiteindelijk krijgen we stoelen 4E en 4F toegewezen (en brengen ze mij met speciale, smalle rolstoel tot aan mijn zitplaats, blijkt achteraf). Ook hier kan ik een beroep doen op assistentie, maar minder praktisch georganiseerd dan in België (zal waarschijnlijk op zijn Spaans zijn). Wel erg vriendelijk en zeer behulpzaam!

De luchthaven is zeer groot en opnieuw komt ze chaotisch over. Ook de bewegwijzering waar de rolstoelgebruikers moet gecontroleerd worden want ze is allesbehalve duidelijk. Maar met de vriendelijke hulp van een personeelslid worden we door een assistent opgehaald. We krijgen uitgebreide uitleg waar gate B44 zich bevindt en worden prettige reis gewenst. Alleen, gate B44 vermeldt een vlucht naar Marseille en niet Bruselas (Brussel)! De infoborden vermelden dat de vlucht naar Bruselas vertraagd is en nog geen gate heeft toegewezen gekregen. Pas een kwartiertje vóór het eigenlijke vertrek lezen we op de infoborden dat we aan gate B24 moeten zijn, helemaal aan het andere eind van de luchthaven! Ook veel andere passagiers moesten naar andere gates dan oorspronkelijk gecommuniceerd. Gelukkig mogen we ook hier weer eerst aan boord en hoeven we niet achteraan de ellenlange rij aan te schuiven. De vlucht is turbulenter dan de heenvlucht, maar dat zal wel te wijten zijn aan het weer, brrr.

Conclusie? Wij hebben genoten als V.I.P.’s  en benoemen Barcelona tot ‘kampioen-rolstoelvriendelijkste-stad’!

Met dank aan WeTravel2 voor de tekst.

Heb je het eerste deel gemist? Ontdek het hier. Of lees meer rolstoelervaringen in Kenia of Curaçao!

Naar Barcelona met de rolstoel – deel 1

Christ’l en Marc gaan naar Barcelona voor een gezellig uitje met z’n tweetjes. Maar dat is niet zo evident als je in een rolstoel zit, zoals Christ’l. Ontdek hier, aan de hand van hun ervaringen, hoe rolstoelvriendelijk Barcelona is. 

Maandagnacht 03u20 brengt onze dochter Taike ons naar de luchthaven Brussels Airport. Dankzij de tip van Elke van WeTravel2 een Pcard+ aangevraagd, zodat wij een half uur gratis kunnen parkeren op Parking 1-2, wat praktischer is met de rolstoel dan de drop-off-zone.

Inchecken op de luchthaven is zeer aangenaam. Er wordt speciaal een nieuwe incheckbalie geopend (toevallig of niet?), en wij krijgen voorrang op de andere passagiers – ik voel me vereerd. Het inchecken zelf verloopt zeer vlot, wij moeten enkel onze identiteitskaart tonen en onze valies afgeven. De gegevens van mijn eigen rolstoel worden gevraagd, de mogelijkheid van mijn zelfstandig stappen nagegaan, waarna wij stoelen 7D en 7E toegewezen krijgen. Daarna worden we doorverwezen naar de assistentiebalie van Axxicom, die ons assistentie zal verlenen op de luchthaven, wat is aangevraagd door de resiorganisatie. Er wordt nog eens duidelijk uitgelegd waar onze gate zich bevindt en wij besluiten af te zien van verdere assistentie, dan kunnen anderen, meer hulpbehoevenden, er gebruik van maken.

All aboard!

Als rolstoelgebruikster mag ik eerst aan boord samen met mijn ‘begeleider’ (wat impliceert dat ik minstens een kwartier vóór het boarden bij de gate moet zijn). Ik mag in mijn rolstoel blijven zitten tot vlak voor het vliegtuig. Daar helpen de stewardessen mij vriendelijk en geduldig naar mijn stoel terwijl Marc mijn rolstoelkussen uit de rolstoel neemt en mee in de bagageruimte boven mijn stoel plaatst.

de luchthaven van Barcelona

De vlucht zelf kan op tijd vertrekken en is zeer aangenaam. Een kleine 2 uur later staan we veilig aan de grond bij El Prat Aeropuerto in Barcelona na een heel zachte landing. Ook hier staat assistentie klaar, zelfs met rolstoel (wisten zij dan niet dat ik mijn eigen rolstoel had?). De mevrouw wijst ons de weg naar de plaats van de bagage, maar gaat zelf niet mee. Deze luchthaven komt mij een beetje meer chaotisch over, maar uiteindelijk vinden we onze valiezen terug. Nu op zoek naar onze taxichauffeur (ook dat is geregeld met WeTravel2, in samenwerking met Mucho Gusto Travel). Alleen geen spoor van een taxichauffeur met mijn naambordje…

Buenos Dias

Even een telefoontje naar Ester, de oprichtster van Mucho Gusto Travel, waaruit blijkt dat de chauffeur onderweg is, maar nog in file staat (net zoals op onze Belgische wegen… ). Een kwartiertje later mag ik achterin de VW-Caddy-Max rollen en brengt de chauffeur ons bekwaam en veilig naar het Grupotel Gran Via 678.

Gran Via 678 is een prachtig vier-sterren-hotel, dichtbij La Rambla (zoals door ons gevraagd bij het boeken van onze reis).

De verwelkoming verloopt heel vlot en vriendelijk krijgen wij de nodige informatie rond hotelfaciliteiten. Onze bagage wordt achter slot en grendel gestockeerd, aangezien de kamer pas ’s namiddags beschikbaar is (het is immers nog maar 10 uur, de hotelgasten genieten nog van hun ontbijt).

Tevens krijgen wij de mededeling dat de gevraagde rollator (via wetravel2 + Mucho Gusto travel) reeds aan de receptie ter beschikking is en daar blijft tot we toegang tot onze kamer hebben.

We krijgen bovendien al een plan van Barcelona met aanduiding waar we ons bevinden en welke richting we uit moeten voor de belangrijkste bezienswaardigheden. We trekken er dan ook onmiddellijk op uit om de omgeving te verkennen en te genieten van het zalige zonnetje.

Met dank aan WeTravel2 voor de tekst.

Lees je graag ervaringen van andere reizigers met een beperking op andere bestemmingen? Lees dan zeker deel 1 en deel 2 over Curaçao, of de ervaringen van Jenny in Kenia.

Naar Tenerife met de rolstoel

Bob zit in een rolstoel, hij is tetrapleeg. Omdat hij jarenlang topsporter was, is hij gelukkig volledig zelfstandig: hij gebruikt een manuele rolstoel en heeft geen hulp nodig met aankleden, transfers, enz. Maar op reis gaan blijft toch altijd een uitdaging met een beperking, hoe zelfstandig je ook bent. En daarom deed hij voor zijn reis naar Tenerife een beroep op WeTravel2. Dit zijn zijn ervaringen…

Ik ben sinds anderhalf jaar gescheiden van mijn vrouw. Samen hebben we een pracht van een elfjarige dochter, Mila. Omdat ik het het laatste anderhalf jaar moeilijk heb gehad op mentaal vlak ben ik niet meer op reis geweest, maar nu werd het tijd om weer buiten te komen. Daarom wou ik eens samen met Mila op vakantie. En omdat dit de eerste keer zou zijn met haar alleen, had ik geen zin in verrassingen: ik wou zeker zijn dat alles was aangepast en goed geregeld. Daarom besloot ik onze reis naar Tenerife te boeken via WeTravel2. Onze keuze viel op hotel Mar y Sol in Los Christianos, omdat we op de website zagen dat dit een goed aangepast hotel was. Na contact via mail regelde het reisagentschap alles en zo kon ik in Zaventem vertrekken op 11 augustus.

Gelukkig hadden ik op voorhand documenten gekregen met richtlijnen om assistentie aan te vragen en om in te checken. Dat vond ik echt handig. Ik had dit zelf ook wel gekund (ik heb al veel ervaring met vliegreizen) maar voor iemand zonder ervaring is dit echt een zeer nuttig document.

Welkom op Tenerife

Na een voorspoedige vlucht kwamen we aan in Tenerife. De assistentie wachtte ons op en bracht ons tot aan het aangepast vervoer (busje). Na een kort ritje kwamen we aan in het hotel – waar we zelfs konden inchecken in het Nederlands! Het personeel sprak trouwens ook vlot Spaans, Engels en Duits. Wat mij ook direct opviel, was dat er heel veel mensen met een handicap in het hotel aanwezig waren.

Mila en ik gingen eerst naar de kamer om onze bagage achter te laten en daarna konden we nog snel gaan (avond)eten. De kamer was ruim met twee terrassen, een ruime slaapkamer, een volledig aangepaste badkamer en nog een aparte woonkamer met tv en ook nog met een kleine keuken. Minpunten waren wel dat er geen airco was (en het was erg warm) en dat we moesten betalen voor wifi en voor het gebruik van de tv.

Op stap in Tenerife met de rolstoel

De volgende dag gingen we na het ontbijt een wandeling maken naar de dijk. Het hotel ligt niet zo ver van de zee maar het is wel een paar honderd meter steil naar boven (en beneden). Ik kan goed met een manuele stoel rijden maar had toch mijn dochter nodig om me te helpen naar boven te geraken. Zonder elektrische rolstoel of handbike is het toch moeilijk te doen! Die hulpmiddelen kon je wel huren in het LeRo service center bij het hotel. LeRo heeft trouwens ook verpleegkundigen in dienst en verzorgt aangepaste excursies. Wij gingen zonder hulpmiddelen naar beneden en namen een taxi terug naar boven.

De dijk in Los Christianos is perfect voor mensen in een rolstoel: het is meestal plat en vol gezellige winkels en restaurantjes. Er is ook een aangepast strand.

Terug in het hotel gingen we zwemmen. Er waren twee zwembaden met tillift. Ik kan zelf in en uit een zwembad geraken maar het was toch veel makkelijker met de lift.

Boccia in hotel Mar y Sol in Tenerife

In het hotel was ook een sportzaal waar je kon tafeltennissen, basketten, boccia (soort pétanque) spelen enz. Zowel validen als mensen met een beperking konden daar terecht.

Onze dagindeling was meestal: ontbijten in het hotel, dan een uurtje naar de sporthal, dan een wandeling maken op de dijk en daar lunchen, dan terug naar het hotel om (meestal) in het zwembad te zitten. Daarna douchen, avondmaal en de avondactiviteiten meedoen op het terras met een cocktail aan het zwembad.

We hebben ook één dag een uitstap gemaakt naar het Jungle Park: zeer leuk maar moeilijk met een rolstoel. Alles was wel aangepast maar het dierenpark ligt op een berg: veel klimmen en dalen!

Na een leuke vakantie keerden we terug op 18 augustus. We hadden er toch beiden van genoten en dit is zeker voor herhaling vatbaar!

Met dank aan WeTravel2 voor de tekst.

Lees je graag ervaringen van andere reizigers met een beperking op andere bestemmingen? Lees dan zeker deel 1 en deel 2 over Curaçao, of de ervaringen van Jenny in Kenia.