Verborgen positiviteit

Na een bijna-doodervaring herevalueer je heel je leven. Hierdoor kom je onvermijdelijk terug op de beste momenten in je leven, maar ook op die momenten die je je liever niet herinnert. Ruzies die je had, eigen gedrag dat te wensen overliet, gemiste opportuniteiten die je leven hadden kunnen veranderen, alles passeert de revue.



Hoewel zo een ervaring je forceert om terug te kijken naar het verleden kan de tijd die erna komt, zoals revalidatie, je juist forceren om naar de toekomst te kijken. Wanneer je je zelf tussen deze twee vuren bevindt ligt de keuze waarop je je gaat concentreren volledig bij jezelf. Ik koos te focussen op de toekomst maar niet zonder de ergste en beste momenten uit mijn vorige leven met me mee te nemen.

Het is vreemd hoe je perspectief op alles kan veranderen en hoe oude gebeurtenissen kunnen worden geïnterpreteerd op een compleet nieuwe manier. De goede én de slechte oude herinneringen krijgen een nieuwe betekenis. Ze transformeren naar waardevolle ankers in het verleden of naar pijnlijke waarschuwingen die je helpen de juiste beslissingen te nemen in het nu.

Na mijn bijna-doodervaring werd me heel snel duidelijk wat of, beter gezegd, wie er het belangrijkste is in mijn leven. Het werd me ook duidelijk welke grote fouten ik had gemaakt in het verleden. Fouten die ik tot op heden nog steeds goed probeer te maken of waar ik voor op pas om ze niet opnieuw te maken. Ik nam mijn verleden mee als leidraad voor de toekomst tijdens die cruciale periode waarin je jezelf moet heruitvinden tijdens je revalidatie.

Op die manier heeft de bijna-doodervaring die ik had mij een klare kijk op mezelf gegeven en op waar ik naartoe wil. Zo’n kristalheldere kijk had ik, denk ik, anders nooit kunnen bekomen. Dat dan nog op een moment waarop ik zelf door het bos de bomen niet meer zag. Het is niet altijd gemakkelijk om positief te zijn over de moeilijke zaken die je meemaakt, maar het kan de moeite waard zijn toch te blijven zoeken naar die paar positieve dingen die je eruit kan halen. Ik ben op een bepaalde manier dan ook dankbaar voor wat er op 22 mei 2014 gebeurd is.


Steven Claeys


Lichaam vol dromen (deel 2)

In deel 1 praat ik over leren luisteren naar je lichaam ondanks de druk van buitenaf. Maar hoe doe ik dat nu eigenlijk?

Wat mij enorm helpt, is elke morgen voor ik met de dag begin, even stil te staan (of zitten/liggen) bij mijn lichaam.

 

Noem het mediteren of mindfulness of gewoon langzaam wakker worden. Ik voel eerst even heel mijn lichaam, ga in gedachten elk lichaamsdeel langs, stretch wat, beweeg een klein beetje, geeuw eens goed, adem goed in en uit. Als ik dit doe, dan ziet mijn dag er helemaal anders uit: veel rustiger, in flow en kan ik makkelijker omgaan met stressvolle gebeurtenissen. Ik merk echt een groot verschil met de dagen dat ik dit eens oversla.

Als ik mijn lichaamsmomentje voltooid heb, dan vraag ik me ook af: ‘wat heb ik vandaag te doen, als ik mijn droomleven wil waarmaken?’. Het eerste dat in me opkomt en goed voelt, dat probeer ik te volgen.

Een mooi voorbeeld hiervan, is hoe ik aan mijn huisje ben geraakt. Om te beginnen schrijf of teken ik heel gedetailleerd hoe ik, in dit geval: mijn droomhuis, voor me zie alsof dit nu al zo is:

 

image.png

 

Vervolgens maak ik contact met mijn lichaam door aandacht te houden bij bewegingen die ik doe, ademhaling, …
Als ik me ontspannen voel, vraag ik ‘Wat heb ik te doen vandaag om mijn droomhuis te vinden, waar word ik blij van, wat is het antwoord van de liefde?’

Het eerste wat in me opkomt en waar ik ook een warm gevoel van krijg in mijn lichaam (zo weet ik dat het klopt), volg ik: ‘Ga naar Gent en geniet van de dag daar’. Dat is wat ik deed.

Ik kwam een kennis tegen op straat en vertelde dat ik zo’n huisje zocht. Ze wist me te vertellen dat ik dan naar ‘beluikjes’ moest zoeken (wat ik niet kende). Uiteraard heb ik dit meteen gedaan, en zo doende vond ik een huisje te huur dat gelegen is op een pleintje, dicht bij de stad, dicht bij het station in Gent, met leuke mensen en dieren:

 

image.png

 

En zo wist ik weer dat dromen kunnen uitkomen! Als we maar goed luisteren naar elke volgende stap die we horen, en blijven luisteren naar ons lichaam. En de katten die ons af en toe een halt toeroepen 😉

Wat zijn jouw dromen? Hoe kan jij jouw dromen laten uitkomen? Wat is jouw manier van aandacht schenken aan je lichaam? Laat het me weten in een reactie hieronder!

 

Warme groetjes,
Kristien Maus
Dans- en bewegingstherapeute