Net zoals peuters zo’n “waarom?” fase hebben, heb ik er momenteel ook één. Normaal gezien sta ik niet te veel stil bij de dingen, het is wat het is. Maar de laatste dagen loop ik mij (eigenlijk rol ik mij) over van alles en nog wat vragen te stellen. Het grijze weer zit er inderdaad voor iets tussen, al deed het zonnetje in Nieuwpoort wel deugd!

Het begon allemaal bij het lezen van het verhaal van Veerle Ternier, die door de besparingen 40% van haar financiële hulp door de overheid kwijt raakt en daarom ook 100% van haar zelfstandigheid. Daardoor zal ze niet meer kunnen bijdragen aan de maatschappij en wordt ze gedwongen haar job, haar woonst en haar eigenwaarde op te geven. (lees HIER haar verhaal)
Dit verhaal klonk me bekend in de oren en blijkt een tendens te zijn van hoe we over het algemeen omgaan met de besparingen in de zorg en het “helpen” van mensen met een beperking.
Ik begon dus kritisch te denken over de maatschappij waar we nu in leven en kwam zo op een hele reeks vragen uit:
- Waarom gaan heel veel vrienden van mij hun zelfstandigheid moeten opgeven door besparingen?
- Waarom kan ik nooit ergens spontaan heen? Altijd dat reserveren en die verdomde toegankelijkheid en toiletten checken op voorhand.
- Waarom moeten wij nog steeds telefonisch reserveren bij Teleticketservice?
- Waarom kan ik in de bioscoop niet de film zien die ik wil zien, omdat er geen rolstoelplaatsen zijn?
- Waarom zijn toiletten voor rolstoelgebruikers toch nog te klein en moet je uw benen bijna in uw nek leggen als je na halsbrekende toeren toch een transfer hebt kunnen maken naar de wc nadat je er achterwaarts in reed?
- Waarom hebben handelszaken bijna nooit een, al dan niet te steil, hellend vlak en moet je bijna altijd toch nog over een drempel?
- Waarom zijn er zelden grote kleedhokjes? Ik wil ook privacy!
- Waarom de veel te korte rolstoel-paden op het strand? Ik wil geen stipjes zien in de verte om dan te denken “dat zullen ze zijn”! En ik voel ook graag de zee aan mijn voeten …. Al goed dat er op de meeste plaatsen een tir-à-l’eau voorhanden is.
- Waarom zijn er bij de concerten van Bart Peeters slechts een tiental rolstoelplaatsen? Ik wil ook kunnen gaan!
- Waarom hebben aangepaste hotelkamers een veel te laag toilet en veel te hoge spiegel?
- ….
Voor heel veel van die vragen zal er wel een plausibel antwoord zijn, maar dat wil ik nu even niet horen.
Ik ga op zoek naar andere antwoorden en hoop gauw van mijn “waarom?” fase af te zijn. Daarom begin ik al met het tekenen van Veerle haar petitie tegen de besparingen in zorg. Want het wordt hoe langer hoe duidelijker dat mensen met een beperking zélf het heft in eigen handen gaan moeten nemen om positieve verandering teweeg te brengen!
Jij tekent toch ook? (HIER)
Berte
Veerle 13 februari 2020
Getekend! Dat van die “Waarom” vragen heb ik met momenten ook.
Ik kreeg via iemand deze link door van Unia die een enquete doet voor mensen met een beperking om te evalueren hoe de rechten van personen met een handicap gerespecteerd worden in België. Dit is misschien voor jou ook een fijne manier om al die waarom-vragen om te zetten in iets constructief? Ik heb in de enquete meerdere thema’s aangeklaagd zoals De prijs van de liefde (niet kunnen samenwonen als 2 gehandicapten), het afgestraft worden als je toch wil werken, de mentale mishandeling tijdens de controles van de FOD, …
Iedereen met een handicap kan de enquete invullen: https://www.unia.be/nl/artikels/heb-je-een-handicap-laat-je-stem-horen